بی
تفاوتی هایم را ببخش.
این روزها ذهنم آرام نیست ..
دوست دارم خودم را بی خیال از عالم و آدم نشان دهم
اما سخت است انگاری باری سنگین روی شانه های نحیفم لم داده و من دارم به زور خنده های اجباری و اشکهای پنهانی تحملش
میکنم..
این دقایق کسالت آور بیشتر از همه آزارم میدهد..
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.